dilluns, 2 de maig del 2011

A pezinha do balanço


L'otèl es dins una carrièra importanta de la ciutat.
De ma fenèstra, ai una vista polida sus l'avenguda.

De ma fenèstra, los agachi un moment.
Arriban cap a sièis oras.
Fins a quina ora? O sabi pas.
Lo ser quand vau dormir i son encara.
Son paures.
Mal vestits.
E crassoses.

M'agradariá pas de los crosar dins un carrieron.

Son dos. Una vièlha que li mancan las dents, mal penchenada, que t'a una vèsta violeta que l'a pas quitada de la setmana, de basquets poiridas e dins sas basquets de caucetas ròsas que li montan cap a mièg botelh e una fauda sens forma ni color. De longa, bota la man a la pòcha de son tricòt violet per verificar que i son plan sas pezinhas ganhadas uèi.
Lo segond es un òme, puslèu jove, la cara que t'espantariá un zòmbi, una vesta de jeans e un jogging sens forma ni color, o espia tot.
Sièis oras, sèt oras, de vèspre, s'installan totes dos sus un bocinon de l'avenguda, cinquanta mètres, pas mai qu'aquò. Aquí son territòri.
E aquí, pendent d'oradas, bracejan.
Orquèstran la carrièra.
Los veses, pas al mitan de la carrièra mas quasi, que balançan lo braç.
Balin-balan, balin-balan, balin-balan, balin-balan, balin-balan, balin-balan e las autòs passan. Lo movement indica a l'automobilista que aquí, i a una plaça per sa veitura.
L'autò comença la manòbra. E nòstre indigent l'ajuda: crida e braceja. Tot un còdi de movements de las mans e dels braces per indicar al conductor maladrech cossí se deu parcar. Grands movements circularis dels braces cap a drecha o a esquèrra : cal virar lo volant! Movement suau dels dets per dire “vai-zi, recuola, te dirai quora t'arrestar”, un còp sus l'auto per dire stòp. Tot aquò acompanhat d'una banda sonòra que i ai pas tot comprés. Revèrtan los omenets de l'aeropòrt que guidan los avionasses. Te fan aquò seriosament. Son plan concentrats. Es son “trabalh”. Espèran discretament darrièr l'autò que lo menaire davale e li venga donar sa pezinha per lo granmercejar de li aver indicat la plaça, per lo granmercejar de l'aver ajudat per se parcar e, solide, per caritat.
Son coneguts dins lo barri, lo mond que sortisson de l'auto lor parlan, ajudan los vièlhs a sortir de l'autò, tenon la pòrta del mond que coneisson. Uma pezinha, una cigarreta, quatre mots. E quand l'autò partís, arrèstan la circulacion sus l'avenguda per la daissar sortir. Son los angels gardians de las autòs e de la carrièra tre la fin de la jornada.
Son los paures dels paures d'un país paure, e sa pezinha meritada la li donan d'autres paures un pauc mens paures.

M'agrada lor coregrafia bracejaira.
M'agrada de los veire córrer tre que veson una plaça.
M'agrada de veire lo mond lor donar uma pezinha e un risolet.
M'agrada de los veire èsser los reis de la carrièra.

5 comentaris:

  1. "pezinha" es un mot qu'existís pas me sembla, mas me'n cagui, l'inventi :)

    ResponElimina
  2. La Vièlha3/5/11 20:31

    Deu èsser una pichòta pèça... de teatre.
    Domatge que tas vacanças sián acabadas mas siái plan contenta de te tornar legir.

    ResponElimina
  3. Fai plaser de te tornar legir!

    ResponElimina
  4. N'i a de pertot dins lo Portugal, d'aquestes reis de la carrièra, enfin, dins las mai grandas vilas, del Nòrd al Sud.

    ResponElimina
  5. m'agrade l'istòria.... Lo biais.... Leu la seguida...

    ResponElimina

Mercé :)