Cabòries, Allucinacions, Occitanisme e Conariás

Dimenge, aquò èra las eleccions en Espanha.

Paco Boya, lo polit Sindic d'Aran, a perdut. 

Èri plan decebuda e un pauc suspresa d'aquela resulta que me semblava que lo tipe trabalhava bravament per son país.

I soi pas en Aran, i soi anada pas qu'un parelh de còps e i demorèri pas gaire mas, dempuèi mon recanton del País Bassòl, me semblava que la còla del govèrn de Paco Boya fasiá un trabalh bèl a totes los nivèls, tan socials o economics coma linguistics e culturals. 

Mas los Araneses an votat pels autres.  Me sembla que Unitat d'Aran an pagada la factura del PSOE de Zapatero... Rai.

Ai legit aquí que Paco Boya èra Sindic dempuèi quatre ans, pas mai. Es estranh, aviái l'impression qu'èra aquí dempuèi totjorn Abans l'arribada de Paco Boya al govèrn, sabiái pas qu'aquò existissiá la Val d'Aran. Sabi pas s'es perque en quatre ans desvolopèron las relacions panoccitanas o s'aquò's ieu que m'i interèssi mai. Opti per la primièra opcion.

Mas lo pòst d'uèi es pas per lamentar la desfacha de Paco Boya (e la lamenti!).

Lo pòst d'uèi es per parlar del comunicat vergonhós del CAOC. Aquí l'avètz:

Cars amics occitans,

Ièr i aguèt un càmbiament fòrça important a la Val d'Aran en l'escasença de las eleccions municipalas e del Conselh Generau. Ara lo novèl Sindic es Carles Barrera.

Amb Paco Boya s'acaba la demagogia, la megalomania e lo secessionisme e las malas relacions entre lo Conselh Generau e la Generalitat e las pus marridas relacions entre lo Conselh Generau e lo CAOC.

L'obstruccionisme e la tergiversacion de la Lei de l'Occitan s'es acabat.

Ara comença una novèla etapa de relacions occitano-catalanas de la Generalitat, del CAOC e del Conselh Generau d'Aran amb una tòca mai clara de trabalhar per l'unitat de la lenga e la cultura occitana, que pels catalans fa partida fòrça importanta del nòstre patrimòni cultural e lingüistic.

Tot çò qu'èra arrestat, ara se metrà en marcha, e sonque pòt s'alentir per la crisi o per la manca de sòus, mas lo procès a començat e degun l'arrestarà.

Lo CAOC es fòrça content perqué lo trabalh da 40 ans a estat pas en de badas e ara trabalharà amb mai de mejans oficials.

Coralament,
Enric Garriga Trullols
President CAOC

CAOC - Cercle d'Agermanament Occitano Català
Hotel d'Entitats. Providència, 42
08024 BARCELONA
Telf. 93.284.36.34
www.caoc.cat

Primièr chòc: Cossí es possible d'emplegar de mots d'aquela violéncia e de las connotacions mai que dobtosas? De qu'es aquela difamacion vergonhosa un endeman d'eleccions?

Segond chòc: Cossí se pòt permetre que lo president d'una associacion, al nom de son associacion, se pausicione tan clarament politicament? Foguèsse sòcia del CAOC, e ben, ne seriái pas gaire orgulhosa de n'èsser e demandariái lèu fach la demission del president. 

Tresen chòc: "descarats"! Sabi pas s'es de cinisme, de senilitat o quicòm pièger. Mas cossí se pòt èsser tan "descarat"?

Una error de comunicacion? Qué nani! I a lo segond capitol aquí.

Al-lu-ci-ni. 

M'anatz dire de pas metre mon nas dins los afars catalans, dins lors istòrias politicopoliticianas, mas aquí, lo President del CAOC a passat l'òsca. 

Sénher Garriga Trullols, "amics occitans", "agermanament occitanocatalan", n'ai bravament, de dobtes, sus aqueles tèrmes, quand vos legissi. Val mai aver d'enemics que non pas d'amics coma vos.

 

Un detalhon mai : aprèp "quaranta ans de trabalh", seriá temps d'escriure un lengadocian corrècte.

E enfin, quaranta-ans-relacions-occitan-patin-cofin, sabètz de qué caup dins lo mot "cobeitat"?

Agachatz-vos.

Legir lo vejaire del Joan dau Peiroton.