Coma me soi regalada de legir dins la nuèch del 31 d'octòbre al 1èr de Novembre Enclave de Philippe Carrese!
Philippe Carrese, lo coneissètz, es lo tipe qu'a fach Malatèrra, que, a una epòca, èra THE solet film in occitan language (perque lo mond an pas de memòria ni de cultura, i aviá agut L'Orsalhèr plan abans, mas rai, val mai Malatèrra, al mens, i veses pas coma li copan los colhons a un ors).
Philippe Carrese es un dels noms de la cultura a Marsilha. Rai, nos en cagam, sèm pas de Marsilha e ai pas cap legeire marsilhés.
Philippe Carrese es tanben lo realizator de Cassos, qu'ai totjorn pas vist, qu'es pas en locacion sus Itunes, que la mediatèca l'an pas e que lo DVD es tròp car, restriccion budgetària rigorosa ma paura Luceta.
Philippe Carrese es mai que mai un putan d'autor. De libres d'eles, ne legiguèri quatre. M'agrada son umor. Sos libres fan pensar a Izzo un pauc (un pauc). FAguèt tanben de libres per la joinessa que lo parelh que legiguèri m'agradèron (ops, fa sièis libres alara!). Rai, soi pas una experta de literatura joinessa.
En general, sos libres, e ben son coma los d'Izzo (lo deu conflar d'èsser comparat de longa al paure Izzo): un encastre marsilhés, una situacion que fa pas rire amb tot plen d'umor dedins.
E ben Enclave es pas brica aquò! Es completament diferent de çò que fa de costuma. M'agrada quand lo mond sortisson de çò costumièr. Es pas evident quand as un biais, e que marcha, de far quicòm mai. (soi a i perpensar pel blòg, n'ai mon confle de far parièr dempuèi sèt ans!).
En mai de sortir de son biais de faire costumièr, lo tipe se risquèt a un genre subreescrich e subrelegit : los camps de concentracion. Francament, quantes libres, films, documentaris, ficcionats o pas, nos sèm engolits sus aquò ja? E ben capitèt de far original. "Ils sont partis ce matin" es la primièra frasa. Los nazis an daissat lo camp a tota zuèrta. Los presonièrs del camp sortisson, ensucats, estabosits, palficats. Sabon pas, comprenon pas. Mas aquel camp perdut dins una montanha cubèrta de nèu, es ligat al mond per un pont que los Alemands i an fotut de dinamita. Lo mond son liures... mas empresonats geograficament dins de son camp.
E ieu, m'agradan los huis clos en literatura. M'agrada aquela tension que crèa. M'agrada de veire cossí lo mond van evoluir.
E Enclave, a despart d'èsser plan escrich e plan montat, nos mòstra aquò : cossí un tipe, presonièr entre los presonièrs, va prene lo poder fins a n'establir una autra de dictadura e cossí los autres, tucles o nècis, lo seguisson. Sulpic, pensam a La bòria dels animals de George Orwell, solide. L'istòria es contada per un dròlle de tretze ans qu'escriu tot çò que se passa al fial dels jorns, enfin, lo dròlle de tretze ans vengut vièlh. Vos vau pas contar la fin, è. En tot cas, lo començatz e lo daissatz pas fins a la fin lo libre!
Publicat per Plon en 2009, coma còsta un braç perque es pas sortit en pòcha, lo podètz prene a la mediatèca.
Una vidèo de l'autor que presenta lo libre:
Philippe Carrese présente Enclave par blogsdeplon
Lo site de Carrese : philippecarrese.com
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada
Mercé :)