Lo paure Gounod, l'autor de l'opèra Mireille, que pas degun a escotat mas que tot lo mond sap qu'existís... E ben a ieu, aquò me macariá que donèsson mon nom a un parcatge!
Avenguda Lamartine, en causa del quaranten entreten.
"Cette nuit-là, je ne dormis pas une minute. Je lus les douze chants d’une haleine, comme un homme essoufflé que ses jambes fatiguées emportent malgré lui d’une pierre milliaire à l’autre, qui voudrait se reposer mais qui ne peut s’asseoir."
Cabussada dins una autra dimension!
merce pel reportage fòrça agradiu.Visca Mistral.
ResponEliminaM'atriga de te veire dintrar dins l'ostal del mèstre ! Los primièrs ensages per escriure son "Tresòr" en grafia "nòstra"... e l'uèlh del tipe que gardava l'ostal en veire nòstras camisetas rojas e jaunas, amb marcat dessús "Volèm viure al país" (las annadas setanta...).
ResponElimina