La vida plena de pietat cristiana de Méla a Barcelona (1)

Ièr de ser, ai facha la bona accion de la serada.
En veitura entre los barris de Gràcia e de Guinardó.
Una paura veitura dubrís la fenèstra e me ditz "Bonjouuuuuuuuur, on est perduuuuuuuues."
Oaf oaf oaf.
Avián remarcada aqueste monde ma veitura playmobil matriculada made in france...

Èra una veitura de Montpelhìèr tanben. Anavan, enfin, volían anar, a Valéncia. La mèrda.

Barcelona, quand coneisses pas, o cal dire, es la mèrda. I a pas de panèus indicators. Pas res. A Montpelhièr, l'autorota es indicada a cada canton de carrièra, a Barcelona, es pas JA-MAI indicada.
Doncas quand arribas del nòrd, dintras dins Barcelona e INCH ALLAH!
Bon, ben aqueste còp, Allah èra pas amb aquestas montpelhierencas... Virèron 1 ora e mièja. PAs la pena de dire que los clapaassièrs exagerissèm totjorn, las cresi. M'es estat arribat. Mai d'un còp.
Cap al jorn J que comprenguèri, que veguèri una mapa de Barcelona amb los diferents barris e mai que mai los axes principals: la Ronda de Dalt, la Ronda Litoral, la Meridiana e La Diagonal.
La ronda: es çò que fa lo torn, en França seriá un periferic.
"De Dalt", Dalt es pas un tip. En França dònan de noms "carrièra Victor Hugo". Ronda de Dalt....
Dalt me faguèt pensar al nom de l'autor de Charli e la fabrica de Chocolat...cossí es ja?

Ben non, "dalt" vòl dire "naut" en catalan.... pffff, quina vergonha.
Ben lo jorn qu'ai compres que i aviá un periferic que passava ennaut de la ciutat e un autre que seguissiá la mar e ben me soi pas mai perduda a Barcelona.
OK sortida de las doas rondas e de las linhas de metro, sabi pas res faire mas quand meme.

Doncas, aqueste dimars de ser, poguèri far ma saberuda en menant aquestas montpelhierencas cap a la ronda de Dalt, que a la fin i a l'aeropòrt e ont Tarragona serà indicada.

Enfin, espèri.