Es pas una recèpta de confitura, mes se hès una mena de clafotis dab las prunas (dab l'òs, of corse), es hòrt bon. Mes es pas una recèpta de confitura...
de fach, quand prenguèri las fòtos per las postar, pensavi a tu "lo Rapieta aurà mens una recèpta de me donar" :)
los dos darrièrs pòsts sus la flaunharda (rò, l'òmi, confondes tot, quand serai la femna del dictator, te fotrem a las galèras) e sus la gialada, m'interèssan. Lo siròp, bòf bòf per la pruna , non?
La marrida nòva, es que las prunòtas de la primièra fòto son estadas raubadas, las prunas de las autras fòtos e ben n'i a mens qu'abans... Enfin, vos tendrai al fial
N'ès pas la sola a qui la confitura agrada ! Que ne hèi de confitura de pruna o de quaucomet mei ; sustot ne cau pas hicar tròp de sucre. Se la frucha es sucrada 350 g per quilo bastan ; levat peus albricòts que pòden estar un pauc amars, ne cau pas despassar 600 g per quilo… Jo, de tota faiçon, que telefonai a cada còp e per cada varietat, a la bèra sòr ende li demandar conselh !
Et perqué seriás pas la dictatora, tu ? Non... Vertat qu'una filha o pòt pas èsser... Tròp d'èime. Ieu sai pas far ni la confitura, ni lo clafotís, ni la flaunharda. Sai pas que far la fo(g)aça a la maquina a pas (es ela que fa tot, è !). :)
primièr las cal prene de l'arbre!!
ResponEliminan'as de totas menas, te las cal pas mesclar.
Es pas una recèpta de confitura, mes se hès una mena de clafotis dab las prunas (dab l'òs, of corse), es hòrt bon. Mes es pas una recèpta de confitura...
ResponEliminaLa Jefa: vau esperar que sián maduras...
ResponEliminaÒmi : e te creses que sabi faire "una mena de clafotis"?
Mon Rapieton : I love you!
ResponEliminade fach, quand prenguèri las fòtos per las postar, pensavi a tu "lo Rapieta aurà mens una recèpta de me donar" :)
los dos darrièrs pòsts sus la flaunharda (rò, l'òmi, confondes tot, quand serai la femna del dictator, te fotrem a las galèras) e sus la gialada, m'interèssan. Lo siròp, bòf bòf per la pruna , non?
La marrida nòva, es que las prunòtas de la primièra fòto son estadas raubadas, las prunas de las autras fòtos e ben n'i a mens qu'abans... Enfin, vos tendrai al fial
N'ès pas la sola a qui la confitura agrada !
ResponEliminaQue ne hèi de confitura de pruna o de quaucomet mei ; sustot ne cau pas hicar tròp de sucre. Se la frucha es sucrada 350 g per quilo bastan ; levat peus albricòts que pòden estar un pauc amars, ne cau pas despassar 600 g per quilo…
Jo, de tota faiçon, que telefonai a cada còp e per cada varietat, a la bèra sòr ende li demandar conselh !
O sabiái que Mameta Andriu me donariá de conselhs :)))
ResponEliminaDe fach, la confitura, es pas una causa que m'estrambòrda mas las fruchas i son...
Et perqué seriás pas la dictatora, tu ? Non... Vertat qu'una filha o pòt pas èsser... Tròp d'èime.
ResponEliminaIeu sai pas far ni la confitura, ni lo clafotís, ni la flaunharda. Sai pas que far la fo(g)aça a la maquina a pas (es ela que fa tot, è !). :)
Ben agacha los pòsts del Rapieton!
ResponEliminaRò, ara ai talent.
@Patricia : +1 punt per te, emai La mair Thatcher per lu sòu sègle passat...
ResponElimina@Mela pita pruneta d'amor virtuau : se 'las an pro de gòst, pòdes far daus boiradís melon-pruna o pruna-fenolh, o enquera pruna-corgeta.
@Margaud : torna te doçament, n'i a daus auseus darrier te :)
Mon Rapieton d'amor : òc, de fenolhhhhh, yessss. quant ne cal metre????
ResponEliminaPer los fenolhs o las corgetas, 1/4 de la quantitat de prumas, pas mai.
ResponElimina