Sardenha jorn 3

Aquest dijòus foguèt una jornada un pauc estranha. 

Tot comencèt quand me desrevelhèri a 8h del matin. Pas gaire en forma. 
Plan fatigada, mal de cap missant. 
Decidi que val mai pas prene l'auto per far de camin (3h per anar a Mamoiada, parièr per tornar) e tòrni al lièch amb l'esper qu'aquò me passarà. 
Me desrevelha a 10h30 una telefonada de la vesina (conassa!) per me dire que lo vesin es partit a l'espital, o sabiái ja, que los enfants m'o avián dich sus facebook.

Demòri al lièch una oreta mai.

Me lèvi, preni una aspirina perimida amb l'esper qu'aquò anarà melhor.

Decidi que uèi serà una jornada tranquillòta per poder anar deman a Mamoiada.

Charri amb l'ostessa e la femna que neteja que ela parla catalan. La femna que neteja es la maire de la patrona de l'ostal, de l'esclavagisme dels vièlhs. 

Dejuni.

Passi a la botigòta d'a costat per crompar d'iranges qu'ai acabat las que crompèri ièr. E charri amb la botigaira. En catalan. Del còp, me vend mièja botiga. 
Puta que son vendeiras a l'Alguer! Puta que soi influenciabla! Non mas aquesta recuècha fumada, èra subrebona! Preni lo temps d'aver lo temps e charri amb la femna, de la vida aquí, de la toristalha, de la quantitat de botigòtas que i a, que nosautres n'avèm pas mai. Dintra una clienta mai, una vesina tanben e parlam totas tres en catalan. An un catalan estranh, devon pensar çò mème del mieu.
 "A mos reveure".
Passi a la cambra daissar la crompa e me'n vau cap al centre. 
Vòli tornar a la botiga de disques crompar un parelh de disques mai e a la librariá. 
Passi primièr a la librariá, que i voliái comprar un libre de Grazia Deledda, prèmi Nobèl de Literatura en 1926 que sabiái solament pas son existència fa una setmana. E a costat, los aviái ja vistes ièr que me fasián lingueta i a lo Diccionari català de l'Alguer de Josep Sanna e un diccionari del sard. A la caissa amb mon libre de Grazia Deledda, tòrni enrè e preni lo diccionari català de l'Alguer. O sabi, n'ai pas de besonh, puèi i a un sit en linha, mas i pòdi pas res, m'agradan los diccionaris. Lo diccionari del sard, i aguèsse agut una gramatica dedins, l'auriái pres, mas non, èra un diccionari monolingue, costava un braç e pesava un ase mòrt.
Puèi charri un moment amb lo librari , enfin es mai que mai el que charra. M'explica un molon de causas e me mòstra, qu'es pas luènh de sa polida librariá, la "bibliotèca catalana", ara es barrada, i tornarai aquest aprèpmiègjorn. 
D'aquí me'n vau cap a la botiga de disques, mas que coma avèm plan charrat amb lo librari, e ben es tancada. Dinni a Lu Furat e tasti la fainè, un plat pas sard a basa de farina de cese, ne farai a l'ostal. Preni en dessert una seada qu'es una pasta genre la de las aurelhetas, amb dedins de formatge fondut e tot aquò banhat de mèl, tras que bon, 150 000 calorias.
Ne sortissi al marrit moment: plòu. Qu'en alguerés dison "prou" :D.
Fa pas res, son pas quatre gotas que me van arrestar. 
Trona. La pluèja se transforma en granissa. 
Me preni sul morre tota la pluèja de la mar vista ièr. 
Benesissi lo librari que m'a mes los libres dins una saca de plastic. Maudisi los que m'an dich qu'a l'Alguer plòu pas jamai. 
Constati que sèm plan en Mediterranèa: coma al país, aquò tomba fòrt e las carrièras venon rius. 
Arribi a l'ostal qu'ai lo jean e las sabatas trempes e quita de plòure.
Çò qu'es emmerdant, que per un viatge tan cort e un solet bagatge cabina, ai pas pres de cambi .
Ah ah ah.

Del temps que seca, legissi Topolino sul lièch. 
Me desrevelhi 3h mai tard que fa quasi nuèch. 
Lo jean es encara trempe. 
Me sentissi pas completament en forma, me bevi una tisana al gengibre. 
Sequi los afars amb lo secador qu'ai trobat dins la sala de banhs.


Deman serà un autre jorn. 


La fuckin' marrida novèla del jorn : Ryanair tanca la linha Girona-L'Alguer.
Mas cossí farai per tornar ?!?