Tròç de vida - 002

Danisa resèrva dos meses a l'avança.
Danisa me telefona per saber cossí se passa.
Danisa me tòrna telefonar un mes abans per saber cossí se passa.
Danisa me tòrna telefonar una setmana abans per saber cossí se passa.
Danisa a 62 ans e coveitura per lo primièr còp.
Son marit l'a acompanhada al punt de rendètz-vos.
5h del matin.
Sembla que partís en colonia.
Aviá demandat d'aver lo sèti de davant que lo genolh li dòl e se li caliá pagar quicòm lo jorn J.
Farà lo viatge de Besièrs fins al parking de l'aeropòrt ont prendrà un taxi per anar a Salou. Te demandas perque estàlvia d'argent amb un coveituratge s'es per aprèp pagar lo taxi, mas rai, as comprés que de còps que i a la logica del mond es diferenta de la tieuna.

Te conta sa vida. 
E sas, de Besièrs a Barcelona, as 3h de rota, alara, te ne pòdon contar de causas.
O sabes tot.
Son ostal en Savòia, son ostal al Cap d'Agde que li agrada pas.
Son marit que ganhava tot plen d'argent.
Sos viatges mercés a son marit que ganhava tot plen d'argent.
T'explica que visquèt en Africa dau Sud a l'epòca de l'Apartheid. Cossí se pòt anar viure alai? T'explica qu'aviá una serviciala negra que montava al darrièr estanci per pissar. Urosament, te ditz qu'aquela societat li agradava pas e que i demorèron pas.
Son trabalh.
Es sofrològa.
E aquí pausas la question que caliá pas pausar "qu'es aquò la sofrologia?".
L'explica nos durèt de Narbona fins a la Ronda de Dalt.
Ai pas tot comprés, çò qu'ai retengut es qu'es una causa per lo mond estressat e las femnas prensas, que còsta un braç e que sèm cada jorn dins un estat sofronic al moment que nos aconsomissèm.
Sortissèm de la rota per anar dejunar puèi que sèm plan en avança. 
Prenèm un entrepan e un cafè al mercat de Montserrat. 
Un mercat plan popular, dins un barri popular.
Popular pòt voler dire bordelic o paure, segon lo contèxt.
Descubrís tot un folclòr que li èra estrangièr: l'entrepan lo matin, la caraca que ven de caucetas a 1€, los cambajons que penjan. 
E comença de faire de fòtos, en mòde torista japonesa. 
Lo mond començan de l'agachar. 
Dins aquel mercat miserós, dins aquel barri marca-mal, de toristas, ne veson pas gaire. 
E vai-zi que te fa de selfies. 
Danisa e lo cambajon. Danisa e l'entrepan. Danisa e la misèria.

Lo serveire nos pòrta lo compte, daissi quicòm coma tres euros en mai. Ela de dire : daissas tant? Li fau: ben òc, es mai o mens çò que ganha de l'ora. 
M'agacha, espantada. Me crei pas completament.
E dins un rire vergonhós "a ben ieu es puslèu 50 o 60€ de l'ora la sesilha de sofrologia". 

Me daissarà un comentari ditirambic sus blablacarreja.