Crompèri a Botanic (soi una bobo de mèrda) una orquídia per metre dins mon burèu. Sabètz plan, d'aquelas flors que ne vendon a ferrats per la fèsta de las maires.
La flor passèt passiguèt. E tota la branca de la flor se sequèt.
Cresiái que la flor èra a crebar mas non. Crebava d'un costat que la branca se secava mas de l'autre costat, fasiá de fuèlhas tant e mai. Enfin, "tant e mai", es un biais de dire, ne faguèt quatre de fuèlhas. Remarca, quatre fuèlhas, es pas mal, quand la comprèri n'aviá pas que doas. 200% d'aumentacion.
L'asagui quand i pensi, es a dire quand la botelha qu'es sus la taula es quasi vuèja, vogi çò que demòra dins la planta. Es pas al solelh, que lo solelh i dintra pas aquí.
E ben vejatz un pauc la resulta :
Una flor de florida, e tres en preparacion.
E ben, es colhon, mas quand la vesi, soi plan contenta :)
E ben, es colhon, mas quand la vesi, soi plan contenta :)
Es polida ta flor!
ResponEliminaL'orchideia del oèb sias tu : una flor cada jorn.
ResponEliminaLaurenç : quina poèta!!!
ResponElimina(il me fait poetpoete, je lui fais poetpoete, tu me fais poetpoète, je te fais poetpoète...)
Una orquídia se deu pas asaigar sovent ; e encara se deu far per impregnacion : aiga dins la secopa sonque.
ResponEliminaVerai qu'es belòia…
a ben ieu li meti l'aiga "per dessús" (lo jardinièr nos dirà lo nom sabent d'aquela tecnica ancestrala). E es pas dins de tèrra, es dins de bocins maronasses que sabi pas de qu'es. La voliái metre dins una topina amb de tèrra vertadièra mas coma sembla de s'i agradar ont es, val mai daissar las causas coma son. Ara, n'i a doas de flors.
ResponElimina