dimecres, 17 de febrer del 2016

La vida es una puta (001)


Los amics, los collègas, lo mond que coneisses, lor poiriás mandar un email, lor passar una telefonada, los anar veire, mas non.
Que Google o sap tot, Google t'o ditz tot, as pas mai besonh de far la lenga de pelha per saber çò que fan lo mond. 
As Google.

De còps, quand procrastini, Googli lo mond. O fasètz vosautres tanben ?

E ben ieu ai arrestat d'o far.
Fa un an que o fau pas mai.

Un an. 
Jorn per jorn.

Fasiá moment qu'aviái pas de nòvas sieunas. 
Li voliái pas gaire parlar. 
Li voliái pas daissar d'esper. 
Puèi ieu èri passada a quicòm mai...

M'aviá anonciat la marrida passa que i èra dedins. 
Aviam parlat un pauc. 
Li mancavi.
Puèi ieu èri passada a quicòm mai...

E googlèri son nom. 
Sai pas tròp perqué.


La primièra responsa de Google èra lo títol del jornal de sa vila qu'anonciava sa mòrt. 


Lo que foguèt Monamorósmaicontent es mòrt e es Google que m'o a anonciat.


Legiguèri l'article. 
Palaficada. 

Èra mòrt un desenat de jorns abans. 

E m'o aviá pas dich. 



M'assautèron tantas questions que demoraràn sens responsa.







5 comentaris:

  1. Lo coratge mon amiga��

    ResponElimina
  2. Vertat qu'a còps, la vida es una puta, coma dises. Coratge, Mèla.

    ResponElimina
  3. M'es arribat çò meteis, e dos còps encara ! Ne demorèri palaficada... Apuèi, tot arriba a passar, urosament !

    ResponElimina
  4. Aqui es pas la vida qu'es una puta, es la mort... coratge !

    ResponElimina

Mercé :)