L'estiu, pòdi davalar dins la robina. De junh a setembre, i podèm caminar, la rèsta de l'annada, aquò's plen d'aiga. La robina pels legeires gavachons e clapassièrs, d'aprèp lo Tresòr, es un "canal de dessèchement ou dérivation". Aquò fa partida del sistèma palunièr : mar, estanhs, paluns e robinas ; de robinas n'i a de pichonas que s'assecan l'estiu e de gròssas qu'an d'aiga tot l'an mas de l'aiga verdassa que los ragondins i cagan dedins. L'ivèrn, la robina aquò sembla a aquò. E ara, l'estiu, aquò's aquò:
Aquò sembla lo Grand Canyon... En vint ans, a doblat d'ample e perdut bravament de pregondor... l'aiga e lo trabalh de sapa dels coipús, que per cavar sos tunèls (cf fòto çai sota), foton plen de terra dins la robina... Es un problèma dels grèus... l'erosion de l'aiga fa tombar tot çò qu'es pas betonat:
Tamarissa
Puèi partiguèri faire l'Indiana Jones...
de piadas :
de piadas de coipú, d'ase e de caval.
Puèi trobèri una esqueleta!
Qu'es aquò? Qu'es aquò?
Lo dentièr de Tatà Luceta ?
ResponEliminaL'ossa deu cap d'un "coitús" ("la bèstia qui coïta plús ?")
Quequejaire : LOOOOOOOOOOL
ResponElimina