Contunhi dins lo porcassièr e dins las figas amb una lectura de la debuta de l'estiu : Dòna Carcàs de Bruno Peiràs. Aquò's un librilhon publicat per lo Pelut l'IEO d'Aude dins la collecion Vendémias (aqueles audencs pensan pas qu'al vin) que crompèri perque dins La Setmana avián dich que i aviá de cuol dedins, e tre que dubrisses lo libre, siás prevengut : " Dòna Carcàs 1 e autres racontes del temps que l'Amor Cortés èra pas encara estat inventat". Ai pas ben comprés perque lo tipe parla d'amor cortés e pas de "fin'amor". L'amor cortés es una conariá franchimanda, non? Rai.
Lo libre es dividit en tres partidas, la primièra "Istòrias calhòlas", es la mai corta, e es ben daumatge. Lo libre se dubrís sus "La legenda de Dòna Carcàs" ont aprenèm qu'èra "molhèr de l'Emir" e qu''"èra prepausada a la fellacion"
Aprèp Dòna Carcas i a "La cançon de l'amor de lonh - cluc d'uèlh al Jaufré Rudel". E aquò's enòrme. Es una represa de la cançon de Jaufré Rudel "lanquand li jorn son lonc en may" mas en version "quequeta dins fofona". Es genial, me faguèt pissar de rire e me reconcilièt amb l'occitan medieval. Los dos primièrs vèrses :
estròfas coblas, as pas que de crompar lo libre, 10€, es mens qu'una botelha de pastagàs.
La segonda partida, la mai gròssa, "Racontes en coa de gat" son de novèlas cortetas de bon legir amb tot plen de referéncias literàrias que las ai pas totas compresas.
La tresena partida, son de poèmas, ne parlarai pas perque la poesia, aquò m'agrada pas gaire.
O avètz comprés, çò que m'agradèt mai que mai, es la primièra partida, pas tant per lo cuol mas pel costat parodic. Se trufar dels intocables, es sanitós. N'avèm totes parlat quand eriam mai joves, de far una version ont Vincent te la prendriá dins l'arbre la Mirèio mas o avèm pas jamai fach.
Òsca a l'autor!!
Sénher Peiràs, sètz de bon agachar, o sabètz?
Lo libre es dividit en tres partidas, la primièra "Istòrias calhòlas", es la mai corta, e es ben daumatge. Lo libre se dubrís sus "La legenda de Dòna Carcàs" ont aprenèm qu'èra "molhèr de l'Emir" e qu''"èra prepausada a la fellacion"
"D'una man prestissiá los colhons, de l'autra se careçava la figa, qu'aviá onchosa e tota espelhofada."Foguèsse pas que ieu, vos metriái l'istòria tota, mas cal far viure l'edicion occitana, ma paura Luceta, e se vòles saber de qué li arriba a Dòna Carcàs, as pas que de crompar lo libre, 10€, es mens que los aggios que te pren lo banquièr.
Aprèp Dòna Carcas i a "La cançon de l'amor de lonh - cluc d'uèlh al Jaufré Rudel". E aquò's enòrme. Es una represa de la cançon de Jaufré Rudel "lanquand li jorn son lonc en may" mas en version "quequeta dins fofona". Es genial, me faguèt pissar de rire e me reconcilièt amb l'occitan medieval. Los dos primièrs vèrses :
"Lanquand li vièt son lonc en may,Foguèsse pas que ieu, vos metriái la cançon tota, mas cal far viure l'edicion occitana, ma paura Luceta, e se vòles saber cossí lo tipe contunha en rima e en occitan medieval sus uèch
Mon auzelhs fa dos palmz de lonc..."
La segonda partida, la mai gròssa, "Racontes en coa de gat" son de novèlas cortetas de bon legir amb tot plen de referéncias literàrias que las ai pas totas compresas.
La tresena partida, son de poèmas, ne parlarai pas perque la poesia, aquò m'agrada pas gaire.
O avètz comprés, çò que m'agradèt mai que mai, es la primièra partida, pas tant per lo cuol mas pel costat parodic. Se trufar dels intocables, es sanitós. N'avèm totes parlat quand eriam mai joves, de far una version ont Vincent te la prendriá dins l'arbre la Mirèio mas o avèm pas jamai fach.
Òsca a l'autor!!
Es pr'amor d'aquò benlèu que d'une an publicat tanben « la cata del rabbin », non ?
ResponEliminaPer çò qu'es del Vincent que prendriá la Mirèio dins l'arbre... es a discutir ! Ieu, sabes, montar als arbres, es pas pus de mon atge... E puèi, coneissi pas cap de Vincent.
ResponElimina