Uèi, a 10h, i a una ceremonia a Tolosa pel Maurici Andrieu.
La novèla de sa mòrt dimars me daissèt sens votz.
Lo coneissiái pas personalament.
Mas quand èri en terminala, l'esperavi cada dimenge.
Lo dimenge, aviái un ritual : agachavi una emission literària intellectuala sus la Cinc puòi Viure al País mentre dinnàvem.
L'emission èra l'escasença d'escambis amb lo paire.
L'emission èra l'escasença d'escambis amb lo paire.
Tantas annadas a l'antena, cada dimenge.
Per quant de mond lo Maurici que veniá dins lo fenestron de la cosina o del salon provoquèt aquel reviscol linguistic dominical?
Del Maurici, ne parlavi tanben amb los grands, que l'agachavan eles tanben, "emai parlèsse pas exactament coma nautres, es del Sud-Oèst, el".
Me soveni de sas doas vèstas : aquela vèsta vèrd botelha e l'autra jaunassa. Per ieu, es lo "vèrd Maurici Andrieu" o "lo jaunàs Maurici Andrieu".
Dins lo reportatge omenatge esmovent que faguèt Clamenç Alet, lo primièr imatge de Maurici... e ben la carga aquela vèsta jaunassa!
Puòi, a una manif per Radio Lenga d'òc a Tolosa en dos mila quicòm, veguèri l'Estar Latina : lo badavi, tornavi dabans lo fenestron de la cosina, ausissiái lo generic de Viure al País e lo vesiái, l'aviái dabans ieu l'estar de la television :
|
Dimars, lo darrièr "adieussiatz plan totes", pas de "a dimenge que ven", generic de fin :
ligam dirècte
Voliái juste dire mercés a Maurici e a totes los que dobrisson la via sus de terrens pas explorats ont la lenga se pòt exprimir sens complèxe. Mercés a tu Maurici e bon viatge, rai ont siás e rai ont vas...
ResponElimina