Pensada dominicala

Lo dimenge de matin, quand me desrevelhi sola, me lèvi d'ora, dubrissi los contravents e me tòrni colcar. 

E pensi. 

E pensi pendent d'oradas. 

De pensadas eroticas (totjorn), de pensadas negativas (plan sovent), de pensadas positivas (pas gaire). Me conti d'istòrias, me fau de films, corts o longs, happy end o pas. Sosqui sus l'anar del mond e sus mon anar a ieu.

E ben l'autre dimenge, entre una pensada erotica e una pensada trista, me pausèri una question que me desrevelhèt: cossí respiran los lombrics? Me demandètz pas perqué o cossí, ni quin caminament d'idèas me faguèt arribar a aquela question, o sabi pas.

Cossí respira lo lombric?

Se metèm un lombric dins un bocal tancat, quant de temps demorarà viu? 

De qu'es la consomacion d'oxigèn d'un lombric?

Lo lombric resistís mai que la mosca quand òm l'encuola? 

Bon, la darrièra question me la pausèri pas aital. La question vertadièra que me pausèri es "Lo lombric resistís mai de temps que la mosca a la manca d'oxigèn ?" Me vos cal avoar quicòm: soi una mosquicida... enfin, èri una mosquicida Quand èri pichòta, dins ma cambra, i aviá un vitratge doble. Lo vitratge doble aquò's un sistèma ont i a doas vitras, e entre cada veire, e ben i a 2 o 3 cm d'aire; aquò permet una isolacion melhora. E sai pas tròp perqué, a mon ostal, lo vitratge doble se podiá dubrir. E ben ieu, dubrissiái la primièra vitra, las moscas anavan contra la segonda vitra per poder sortir de la cambra, e PIM! tancavi. E las moscas demoravan presonièras dins aquel espaci plan tancat, ont vesián l'endefòra d'un costat, e de l'autre me vesián a ieu qu'agachavi ma moscalhada ensajar de sortir. Coma aquò vos interèssa perque sètz totes de sadics emai o volguèssetz pas reconéisser, las moscas, al cap de 4 jorns èran mòrtas. E ieu me demandavi s'avián una tactica: genre "se volam mens, aurem besonh de mens d'oxigèn e la fenèstra se tornarà pas dubrir". E cossí respira una mosca? Bon, se'n fotèm, es una question que me pausarai un autre dimenge de matin.

Podiái anar quèrre dins mon compòst un vèrm, l'embarrar dins un bocal e esperar 4 jorns per saber s'èra mai mòrt. Mas ploviá. Puèi las moscas, quand morissián dins mas experiéncias sadicas, finalament, sabèm pas se morissián per manca d'aire o  se morissián de fam. Doncas, en plaça de torturar un paure lombric, cerquèri sus internet. "sistèma respiratòri del lombric", e aquí tombas sus de sits de tipes un pauc cabords (cal èsser un pauc bercat per far de sits aquí dessús, non?) ont aprenes que se ditz pas "sistèma respiratòri" mas "aparelh respiratòri". Ja, comenci mal: mestregi pas la terminologia.

La primièra causa qu'ai retenguda es que lo lombric s'autofeconda. Puta, qu'es triste! Es coma se segar, mas en mai d'aquò, as un pichon a cada còp. Urosament, que foncionam pas coma aquò nosautres, que, en mai d'èsser sord e de la tendinitis, auriás una tropelada de dròlles.  Aquò se ditz la "reproduccion asexuada". Alara, ieu, al Paire Nadal, li demandi oficialament e publicament que  per ma reincarnacion, m'anèsse pas reincarnar dins un animal que se reprodusís tot sol, dins son bocin de tèrra, sens anar furnar dins lo sistèma l'aparelh reproductor de quauqu'un mai.
Legiguèri de causas complicadas e especializadas amb de mots que compreniái pas. E trobèri çò que caliá dins un sit dedicat als enfants. Sembla que ma question es lo programa de 5na en Biologia. I ai après que la respiracion, aquò's un escambi gasós entre un èsser viu e son mitan. (lo còp que ven, quand petaràs jol plumon, diràs que respiras e qu'escàmbias amb ton partenari, e que s'es pas al fial, diràs qu'aquò's al programa de cinquena). E ben lo lombric, lo paure d'el, en mai de jamai aver d'estrip tease o de chuqueta de sa lombrica, e ben a pas de paumons (pas de lagui de càncer al mens), pas de traquèa, ni de branquias, a pas res lo paure d'el. E cossí fa per respirar mila dieus? (la question del dimenge de matin, vos o rampèli que soi segura qu'avètz doblidat dempuèi la debuta). E ben a una respiracion tegumentària. Vos expliqui? Son pichon còs es totjorn umid mercés a la produccion de mucus (lo mucus es una causa fastigosa, coma la marca que daissan las cagaraulas pel sòl o coma la meca - òc, la que te sortís del nas-). E ben aquel mucus a l'entorn del còs del lombric permet la difusion del dioxigèn (lo dioxigèn, es lo nom que donan los scientifics a l'oxigèn per pas parlar coma lo pòble) e del dioxid de carbòni (lo dioxid de carbòni es lo nom que donan los scientifics al gas carbonic que sortís de ton autò e del cuol de las vacas).
Vaquí, sabi pas tròp se l'ai compresa, mas l'ai la responsa a ma question.

URGENT: Se cèrca òme liure lo dimenge de matin per m'ocupar las cervèlas.